Αρχαίο Λαύριο

Η περιοχή κατοικείται από τα προϊστορικά χρόνια (νεολιθική εποχή) και ο μεταλλευτικός πλούτος της Λαυρεωτικής υπήρξε η βάση πάνω στην οποία στηρίχτηκε η εξέλιξη της αρχαίας Αθήνας.

Μια μεγάλη ποκιλία απλών σπιτιών,μεμονωμένων ή σε σύνολα, κυρίως στις συνοικίες του Νυχτοχωρίου, της ΑγίαςΠαρασκευής και γύρω από την Κεντρική  Πλατεία, συμπληρώνουν την αισθητική της πόλης σε μια εναγώνια προσπάθεια αντίστασης στην «εκσυγχρονιστική» επέμβαση του τσιμέντου.«Λιτά,λαϊκά ,νεοκλασικά σπίτια», με ανθρώπινη κλίμακα, άλλα μονώροφα, άλλα διώροφα, με την αυλή στο πίσω μέρος. Διακοσμημένα ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα του ιδιοκτήτη, με κιονόκρανα , παραστάδες , θριγκούς, αετώματα, ακροκέραμα, ακόμη και αγάλματα, οροφογραφίες και πλούσιες πορτοσιές  συνεχίζουν να υπάρχουν και να θυμίζουν κάποιους ανώνυμους λαϊκούς μαστόρους, που με την ευαισθησία και το μεράκι τους, έκαναν πιο ανθρώπινη τη ζωή σε μια πόλη με σκληρές και απάνθρωπεςσυνθήκες εργασίας, τη μοναδική «νεοκλασική εργατούπολη» , το Λαύριο

 Ο Δήμος Λαυρίου έχει έκταση 42.000 στρεμμάτων και πληθυσμό 10.700 κατοίκων. Εκτείνεται σε μήκος 15 χλμ. δίπλα στη θάλασσα, ενώ απέχει περίπου 50 χλμ. από το κέντρο της Αθήνας και βρίσκεται πολύ κοντά στα Σπάτα, όπου έχει κατασκευασθεί το νέο αεροδρόμιο της πόλης των Αθηνών. Το μεγάλο μήκος των ακτών αποτελεί σημαντικό φυσικό πόρο, το ίδιο και ο φυσικός δρυμός του Σουνίου που εμπίπτει στα όρια του Δήμου κατά ένα μεγάλο μέρος. Το λιμάνι του Λαυρίου με την επιβατική κυρίως κίνηση, οι τουριστικές δραστηριότητες και η μεγάλη ανάπτυξη της παραθεριστικής κατοικίας διαμορφώνουν νέα δεδομένα σήμερα